KnoopPunt: The Beginning

In de Snoekstraat 52 in Gent is het allemaal begonnen.

Een van de entoesiaste medewerkers van KnoopPunt van het eerste uur was Ann (bibliothecaresse). Samen met haar vriend Marc (graficus), Patrick (graficus), Marian (sociaal assistente) en Daniël (informaticus) vormden zij het eerste team van KnoopPunt. Marc was een vredesaktivist die had deelgenomen aan de actiekampen in Florenne. Daniël en Marian hadden samen een antiracistische buurtgroep Hand in Hand in Gent opgericht. Samen hebben ze de eerste internationale dag voor de electroniscehe communicatie in Gent georganiseerd in 1992.

Ze stonden op de Gentse Feesten met een computer die zogezegd de rijkswachtcomputer kon kraken en uw record opzocht voor 20 Bf. Er waren nogal wat kandidaten en allemaal zaten ze natuurlijk in de rijkswachtcomputer. Het was fake, maar toch een spel dat wou aantonen hoe ongelijk de situatie is in verband met informatieverzameling in onze maatschappij.

Hier de beginselverklaring in haar originele vorm.

Het Web moest nog uitgevonden worden in 1992. KnoopPunt publiceerde zijn en andere teksten op een Buletin Board System (BBS). Alle BBS'en wisselden gegevens uit via de gewone telefoonlijn, in technisch jargon het PSTN of Public Switched Telephone Network. Het grootste BBS-netwerk heette Fido-net. Internet werd alleen nog maar gebruikt in academische middens. Trouwens voor 1989 wat er totaal geen Internet in Europa, alleen UUCP ofte Unix to Unix Copy over telefoonlijnen.

In 1992 begon KnoopPunt ook te experimenteren met Internet. Aangezien het met NGO's werkte moest alle info ook internationaal opgehaald en verspreid worden.Aanvankelijk belden we hubs in Nederland en Engeland maar dit was niet houdbaar. Daarom werd er gezocht naar goedkopere manieren om informatie internationaal uit te wisselen.

In Nederland en Engeland werd het academische netwerk wel al gebruikt voor transport via Unix to Unix Copy (UUCP). Vanaf 1993 wisselde KnoopPunt reeds al zijn berichten uit via het Internet maar dan via UUCP-tunnelling. Het was een hack, maar hij heeft 1 jaar en half goed gewerkt, en daarna hadden we zelf een vaste lijn naar internet en begon er een avontuur waarvan we het begin kenden, maar niet het einde.

KnoopPunt gaf reeds cursussen over het gebruik van Internet in 1993 via een gehackte account van de burgelijke ingenieurs op de UG. Geen haan die er naar kraaide en zich afvroeg hoe wij op Internet geraakten. Daniël was aanvankelijk de enige informaticus in KnoopPunt, maar al gauw kwamen er Linux-nerds en andere nieuwsgierige informatici bij die van KnoopPunt gedurende een periode van drie jaar het Vlaamse Internet lab maakten.

De echte KnoopPunt leden waren geen 'nerds' maar allemaal sociaal bewogen. Ann was dus bibliothecaris. Waar we allemaal van droomden was van een virtuele bibliotheek. Via haar kwam KnoopPunt in contact met de bibliotheekwereld. Niet te verwonderen dat we al gouw Vlaamse Verneniging voor Bibliotheken kregen als klant. Ann heeft ons spijtig genoeg veel te vroeg, na een ongelijk gevecht tegen een hersentumor, verlaten. Ze was nog maar 27.

In 1995 en 1996 gaven we Internetopleiding aan verschillende groepen van bibliothecarissen die acheraf zouden moeten werken met Internet in hun Bibliotheek. Antwerpen had als eerste een internetsysteem waar de gewone bibliotheekgebruikers een account konden openen.

Het was gemoddeleerd naar een model dat reeds functioneerde in Amsterdam. De gebruikers kregen een email account en konden een kleine Web-pagina opzetten. Het grote voorbeeld van community networking toen was de De Digitale Stad (DDS) in Amsterdam, geïnstalleerd door Xs4all (ex-Hacktic). Het bestaat no altijd maar heet nu DEDS.

Alhoewel KnoopPunt bestond uit activisten, pakte het de zaken wel professioneel aan. Beroepsernst denk ik. Het deed zowaar een marktonderzoek bij de NGO's. De de vragenlijst die we opstuurden kan je hier bekijken.

KnoopPunt werkte reeds binnen APC (Association for Progressive Communication) vanaf 1992, in 1994 werd het Full Member. More about APC