Samenvattende beschrijving van de graaf

(A) Een populatie organismen vertoont variatie in een bepaalde eigenschap die relevant is voor overleving in een bepaalde omgeving. In dit diagram is een donkere kleur gunstig, maar in een andere omgeving kan het tegenovergestelde waar zijn. Als gevolg van hun eigenschappen overleven niet alle individuen in Generatie 1 even goed, wat betekent dat uiteindelijk alleen een niet-willekeurige subgroep erin zal slagen zich voort te planten en hun eigenschappen door te geven

(B). Merk op dat geen enkel individueel organisme in Generatie 1 verandert, maar dat het percentage individuen met verschillende eigenschappen in de populatie verandert. De individuen die overleven uit Generatie 1 planten zich voort om Generatie 2 te produceren.

(C) Omdat de betreffende eigenschap erfelijk is, zal deze tweede generatie (grotendeels) lijken op de oudergeneratie. Er hebben zich echter ook mutaties voorgedaan, die ongericht zijn (d.w.z. ze vinden willekeurig plaats wat betreft de gevolgen van veranderende eigenschappen), wat leidt tot zowel lichtere als donkerdere nakomelingen in Generatie 2 in vergelijking met hun ouders in Generatie 1. In deze omgeving zijn lichtere mutanten minder succesvol en donkerdere mutanten succesvoller dan het ouderlijk gemiddelde. Opnieuw is er een niet-willekeurige overleving onder individuen in de populatie, waarbij donkerdere eigenschappen onevenredig vaak voorkomen als gevolg van de dood van lichtere individuen

(D). Deze subset van Generatie 2 gaat verder met voortplanten. Opnieuw worden de eigenschappen van de overlevenden doorgegeven, maar er is ook ongerichte mutatie die leidt tot zowel schadelijke als gunstige verschillen tussen de nakomelingen.

(E) --> (F) Dit proces van ongerichte mutatie en natuurlijke selectie (niet-willekeurige verschillen in overleving en voortplantingssucces) vindt plaats over vele generaties, wat elke keer leidt tot een concentratie van de meest gunstige eigenschappen in de volgende generatie. Tegen Generatie N bestaat de populatie bijna volledig uit zeer donkere individuen. Men kan nu zeggen dat de populatie zich heeft aangepast aan de omgeving waarin donkerdere eigenschappen het meest succesvol zijn.

Dit staat in contrast met de intuïtieve opvatting van aanpassing die de meeste studenten en niet-biologen erop nahouden. In de meest gangbare versie worden populaties als uniform beschouwd, waarbij variatie hooguit een anomale afwijking van de norm is (X). Er wordt aangenomen dat alle leden binnen één generatie veranderen als reactie op druk vanuit de omgeving (Y). Wanneer deze individuen zich voortplanten, wordt aangenomen dat ze hun verworven eigenschappen doorgeven. Bovendien wordt verondersteld dat alle veranderingen die optreden als gevolg van mutaties uitsluitend in de richting van verbetering gaan (Z). Studies hebben aangetoond dat het voor niet-experts zeer moeilijk kan zijn om deze intuïtieve interpretatie los te laten ten gunste van een wetenschappelijk valide begrip van het mechanisme. Deze foute opvatting wordt weergegeven in onderstaand doorstreept schema.

Niet correcte voorstelling