Achter de vloedlijn ingehouden gebaren

gooit de wind nog traag zijn spieren los,

het wachten moe,

als wrakhout verspreide ledematen.

Oeng eirra ecka

Oechanda oeran eira

Rrr ramoen

oech angdja

oize, oize, oize

en enfalka

eirr rais

anda anda angdja

I love you

Verbrande bruggen als ijzeroxiden klanken

breken op wit gloeiend staal.

Het is moeilijk binnenkomen, mon amour,

bij wie te dikwijls de mond werd gesnoerd.

Een huis als een masker,

waar ooit mijn ogen droomden.

Oeng eirra ecka

Als de walsband versnelt naar 1200 meter per minuut

beukt het gesprek

onophoudelijk te pletter tegen de rotsen,

schreeuwend en krijsend

tot onze kelen zijn uitgerokken.